Ben bekar bir gencim, instagramdan tanışmıştık

Ama yapamadım. O ev, o ortam bana artık yabancıydı. Ailesinden biriyle aramda böyle bir şeyin yaşanması, sadece beni değil, onu da yakardı. Nişanı bozdum. Onu kaybettim, evet. Ama kendime olan saygımı korudum.
Yıllar geçti… Şimdi başka bir şehirde yaşıyorum. Bazen yalnızım, bazen anılar gelip yakama yapışıyor ama içimde bir huzur var. Ne olursa olsun, o gün doğru olanı yaptım.
Ve bazen bir adam, sırf erkek olduğu için değil; insan olduğu için güçlü durmalı.
Ben bekar bir gencim instagramdan tanışmıştık o kızla nişanlandık, çok iyi bir kızdı aslında, herşey normal gidiyordu, ben kendi evimde kalıyordum, birgün kaynanam aradı, eşyalarınıda al bizim evde kal dedi yok desemde ısrar etti bende kabul ettim onlarla yaşamaya başladım. Nişanlımla beni hiç yalnız bırakmıyordu her fırsatta benimle konuşmaya çalışıyor, eşiyle arasındaki sorunları anlatıyordu, evde kimse yokken yanıma geliyordu, ben bir bahaneyle evden çıkıyordum ama birgun benimde aklım iyice karışmıştı sonuçta bende erkeğim, gülerek beni odaya çağırdı…


Eşimin saglik sorunları vardı, bana karşı görevlerini yerine getirmiyordu, yinede ondan ayrılmadım. Zihinsel engeli olan kızım internetten biriyle tanışmış evlenmek istiyorum dedi çocuk geldi tanıştık nişanlarını yaptık, sizi çok sevdim ailemlerle yaşamak istemiyorum düğün olana kadar sizde kalayım dedi eşimde kabul etti. Sürekli sohbet ediyorduk çok iyi anlaşmaya başlamıştık, eşim birlacgunlugune köye gitmişti kızımda nişanlısıyla ilgilenmiyordu surekli arkadaşlarına gidiyordu, birgun evde yalnız kaldık ben uzanıyordum gözlerim kapalıydı, birden üzerimde birsey hissettim…. devamını okumak için diğer sayfaya geçinizÇünkü bu hikâyede herkes konuştu, bir tek ben sustum. Oysa başıma gelenleri anlatabilecek tek kişi bendim.