Düğün büyük bir ihtişamla yapıldı.

On dokuz yaşındaki genç kız, fakir bir ailede büyümüştü. Her gün açlık ve borçlarla mücadele ediyordu. Tek hayali vardı: bir gün yoksulluktan kurtulmak ve normal insanlar gibi yaşamak.

Bir resepsiyonda kader ona hiç beklemediği bir fırsat sundu. Altmış yaşını geçmiş, zengin bir şeyh onun güzelliğinden etkilenmişti. Kıza evlenme teklif etti. Genç kız aslında yaşlı adama karşı hiçbir şey hissetmiyordu ama serveti, lüks hayatı ve güvence düşüncesi onu cezbetti. Kabul etti.

Şeyh için bu evlilik, yanında genç ve güzel bir eşle gücünü göstermekten ibaretti.

Düğün büyük bir ihtişamla yapıldı.Düğün büyük bir ihtişamla yapıldı. Saray ışıl ışıldı, salonlar beyaz güllerle süslenmişti. Masalarda egzotik yiyecekler, pahalı şaraplar vardı. Misafirler arasında politikacılar, işadamları, soylular bulunuyordu. Her şey rüya gibiydi. Genç kız birkaç hafta önce kuruşlarını sayarken şimdi lüksün tam ortasındaydı.

Ama düğün gecesi korkunç bir şey oldu. 😲 O gece insanlar genç gelinin çığlığını duydu. Odasına koştular ve gördüler ki…

Diğer Sayfaya Geçiş Yaparak Haberin Devamını Okuyabilirsiniz..

Kapı açıldığında içerideki manzara herkesi donup bıraktı. Genç gelin yatağın kenarında tir tir titriyor, gözleri korkudan kocaman açılmış halde odanın köşesini işaret ediyordu. O köşede yere yığılmış halde şeyh vardı. Yüzü bembeyaz kesilmiş, nefesi neredeyse duyulmaz hale gelmişti. Misafirler panikle feryat etti, hizmetliler koşuşturdu. Hemen sarayın özel doktoru çağrıldı. Kalabalık, odanın önünde merakla beklerken içeride doktorun hızlı adımları ve kısık talimatları duyuluyordu. Bir süre sonra doktor dışarı çıktı ve sessizliği delen o cümleyi söyledi: — “Kalp krizi… Ama şimdilik yaşıyor.” Düğünün ihtişamı bir anda kâbusa dönmüştü. Az önce kahkahalarla dolan koridorlar şimdi fısıltılarla doluydu. Herkes şaşkın, herkes endişeliydi. Genç gelin ise yatağın kenarında hâlâ donakalmış halde oturuyordu. Düşlediği lüks hayat daha ilk geceden acı bir gerçekle yüzüne çarpmıştı. Artık zenginlikten çok daha ağır bir yükün altına girdiğini hissediyordu. Sabah olduğunda şeyh kendine geldi ama eski gücü yoktu. Yatakta yatan yaşlı adamın yanında genç kız sessizce bekledi. O an içinden geçen tek şey şuydu: “Ben buraya özgür olmak için gelmedim… Bir kafese kapandım.” O günden sonra sarayın duvarları, ona altınla süslenmiş bir hapishaneden başka bir şey ifade etmedi. Ve genç gelin, hayatın ona sunduğu bu dersle yüzleşmek zorunda kaldı: Servet, her zaman mutluluk getirmiyordu.

Reklamlar

Düğün büyük bir ihtişamla yapıldı.

Bunları da İzleyebilirsiniz