İki yıl önce on sekiz yaşındaydım

Ertesi sabah mesaj attı. Lavabosu akıyordu. Eve gittiğimde ince bir sabahlık giymişti. Eğilip tamir ederken kokusu ve yakınlığı beni altüst etti. İşim bitince teşekkür etti, yine para uzattı. Ben reddettim. Bu kez gözlerime bakarak fısıldadı:
—“Dün bana nasıl baktığını gördüm. Beş yıldır kimse bana dokunmadı. Yalnızım. Sana yardım ederim; bilgisayar alır, masraflarını karşılarım. Tek istediğim yanımda olman.”