Peygamber Efendimiz’in zamanında hayat devam ettiren iki kız çocuğu olan fakir bir kadın vardı. Kadın, bir gün çocuklarının elinden tutarak Hz. Aişe’nin yanına gitti.Hz. Aişe bir şeyler vermek amacıyla bakındı. Sadece bir hurma bulabildi. Daha çok bir şey veremeyişin hüznü ile hurmayı kadına verdı devamı
Fakir kadın, kendisine uzatılan hurmayı alıp kızlarına paylaştırdı. Kadının bu annelik şefkati ve merhameti Hz. Aişe’nin gözünden kaçmadı. Olayı Peygamber Efendimiz’e anlattı.Efendimiz, kendi nefsine çocuklarını tercih eden anne amacıyla şu şekilde buyurdu: “Kadın, erkek herhangi bir mümin, kız çocukları yüzünden bir suretle mesele çekerlerse bunu hayır bilsinler. Çünkü kız çocukları, onları cehennem ateşinden koruyan birer perde olurlar.”(Buhari, Edeb, 18) “Kim iki kız çocuğu ergenlik çağına vardıktan sonra yanında kaldıkları ya da o kimse onların yanında kaldığı müddetçe, onlara iyi davranıp ihsanda bulunursa, kızları onun cennete girmesine vesile olurlar.” (İbn Mace, Edeb, 3)