İç Hesaplaşma
Ertesi gün uzun uzun düşündüm. Evet, bana pahalı hediyeler alıyordu, tatillere götürüyordu, ailesiyle tanıştırmıştı. Fakat içimde hissettiğim huzursuzluğu hiçbir şey bastıramıyordu. Çünkü sevgi, yalnızca alınan hediyelerden ya da gidilen yerlerden ibaret değildi. Asıl önemli olan, bana verdiği değerdi. Onun yanında kendim olabiliyor muydum? Yoksa sadece onun isteklerini yerine getiren biri mi olmuştum?
Konuşma Kararı
Bir akşam cesaretimi topladım. Masada otururken ona bakıp dedim ki:
“Bak, ben seninle olduğumda mutlu oluyorum, bunu inkâr edemem. Ama benden istediğin bazı şeyler bana ağır geliyor. Seni kaybetmekten korkuyorum ama kendi içimi de kaybetmek istemiyorum. Eğer benimle olacaksan, benim de sınırlarım var, bunlara saygı duyman lazım.”
O an yüzüme baktı, uzun süre sustu. Sonra derin bir nefes aldı:
“Biliyorum, bazen fazla ileri gidiyorum. Ama seni kaybetmekten korkuyorum. Hep yanımda kalmanı istiyorum.” dedi.