Telefonu aldı, mesajları gördü… O an evdeki hava buz kesti. Bağırdı, ağladı, duvarları yumrukladı. O kadar öfkeliydi ki, ilk defa gerçekten korktum.
“Bunca yıl seni savundum, anneme rağmen yanında durdum, sen ne yaptın?” dedi.
Beni o gece evden kovdu. Çocuklar ağlıyordu, ne yapacağımı bilemedim. Annemlerin evine gittim. O gece hayatımın en uzun gecesiydi.
—
Yalnızlık ve Farkındalık
Günler geçti. Sessizlik içimi kemiriyordu. O adamla da artık konuşmuyordum. Anladım ki o da geçmişin bir hatırasıymış, benim yalnızlığımı doldurmak için ortaya çıkmış bir hayaldi sadece.