“Nihayet karınca vadisine geldiklerinde, bir dişi karınca dedi ki: ‘Ey karınca topluluğu! Kendi yuvalarınıza girin; Süleyman ve orduları, farkında olmaksızın sizi kırıp-geçmesin.’”
> Bu ayet, karınca gibi küçük bir mahlûkatın bile Allah’ın dilemesiyle konuşma âdeti kazanabileceğini göstermesi açısından kıssa yönüyle okunur.