Hayatımda yedi yıl boyunca yanımda olan eşim

Kendime bir hafta vakit tanıdım. Eşime, “Bir hafta daha bekle, sonra boşanma dilekçesini verelim,” dedim. Kabul etti, ama içimdeki karamsarlığı saklamak zorundaydım. Eşimin dışarı çıkacağını söylediği akşam, içimde bir kıpırtı vardı. İçgüdülerim bana onun birisiyle buluşacağını fısıldıyordu. Kalbim süratle çarparken, taksi çağırdım ve onu takip etmeye karar verdim. Eşimin arabasına bindiğini gördüğümde, kanımın donduğunu hissettim. Eşim, şehrin en dinamik caddelerinden birine doğru yola çıktı. Her virajda, kalbimdeki kaygı daha da büyüyordu. Bir apartmanın önünde durduğunda içimden bir ses, “Burada durma!” diye haykırıyordu. Hayır olamaz diye bağırdım, taksici sakin ol abla dedi, dur kardesim burada indir beni dedim taksiden indim. Eşimin girdiği evin önüne gittim Zile bastım. Kapı açıldığında, hayatım karardı