babasının yanında tuhaf davrandığını fark eder.

Sığınak Günleri ve İyileşme Süreci
Erhan tutuklandıktan sonra Lara geçici bir sığınağa yerleştirildi. İlk zamanlarda yemek yemiyor, konuşmuyor, geceleri korkuyla uyanıyordu.
Doktor Veliya onu ziyaret etti.
“Nasıl bulunduğunu görmek istedim.”
Lara ilk kez hafifçe gülümsedi.
“Beni fark ettiğiniz amacıyla teşekkür ederim.”
Zamanla Lara açılmaya başladı. Babasının senelerdır onu nasıl denetim ettiğini, tehdit ettiğini ve suçluluk hissettirdiğini anlattı.
Jülide, Lara’yı bir psikologla görüştürdü. İlk seanslar zor geçti ama Lara yavaşça toparlanıyordu.
Polis soruşturması ilerledikçe, babasının daha evvelce de şiddet sebebiyle şikâyet edildiği meydana çıktı. Lara’nın annesinin seneler evvelce “ani bir hastalıktan öldüğü” iddiasının da şüpheli bulunduğu anlaşıldı.
—
Lara’nın Kararı
Bir ay sonra, Lara hekim, sosyal hizmet uzmanı ve psikoloğun varbulunduğu bir toplantıda ilk kez kararlı bir sesle konuştu:
“Hamileliği devam ettirmek istemiyorum. Yeni bir yaşam kurmak istiyorum.”
Kimse onu yönlendirmedi. Sadece dinledi.
Yasal ve tıbbi vakitçler tamamlandıktan sonra Lara lüzumlu sıhhat bakımını aldı. Bu devre zorluydu ama aynı vakitte özgürleştiriciydi.
Zamanla okumaya başladı, istediği kıyafetleri seçti, sığınağın bahçesinde tek başına yürüdü.
Bir gün Doktor Veliya ona şunu söyledi:
“Geçmişin geleceğini tespit etmek mecburiyetinde değil. Kim olmak istediğine sen karar verirsin.”
Ve Lara ilk kez buna gerçekten inandı.
Yol uzun olacaktı ama bundan sonra yalnız değildi. Özgürlüğünü, hakkını ve kendi sesini bulmuştu.