Hüseyin, onların ebeveynlerini daha da artırmış. "Vah ki vah! Sevmediğimiz gitti, dünya başımıza yıkıldı!" diye inlemiş. Mehmet de, “Böyle bir acı görüldü, gelin siz de görünün!” alarak içeri davet etmişler. Ayşe ile Fatma Ana, önce birbirine bakmış, sonra merakla içeri girmişler. İçeri girdiklerinde, ev loş bir ışıkla aydınlanmış, ortada bir tabut, bölgede birkaç mum yanıyormuş. Ama tabutun başında kimse yok, sadece Hüseyin ile Mehmet'in ağlayan yüzleri var.Ayşe, şüpheyle, "Kim bu cenaze? Niye böyle gizemli davranıyorsun?" diye sormuş. Hüseyin, hemen atılmış: "Ayşenin dağılımı, Fatma teyzem, bu şekilde bir kayıp ki, anlatması zor. Ama siz sağ olun, sizin bireylerinz bize teselli olur." Mehmet de, tatlı tatlı gülümseyerek, “Sizler gibi güzel insanlar yanımızda olduğunda, acımız hafifler” demiş. Fatma Ana, bu lafları duyunca kaşlarını kaldırmış, "Hadi oradan, kurnaz tilkiler! Cenaze nerede, hani?" diye çıkışmış. Ama Hüseyin ile Mehmet, ustalıkla konuyu değiştirmiş, ikramlar sunmuş, tatlı dilleriyle Ayşe ile Fatma Ana'yı oyalamaya başladı.Bir süre sonra, baba oğul planlarını uygulama geçmişi. Hüseyin, Fatma Ana'ya iltifatlar yağdırırken, Mehmet de Ayşe'ye göz süzüyormuş. Ortam yumuşamış, sohbet koyulaşmış. Baba oğlu, “Bizim boyutunun hayranız, köyün incilerisiniz” diyerek mest etmeye çalıştı. Ayşe, başta biraz şaşırsa da, Mehmet'in tatlı sözlerine kanar gibi olmuş. Fatma Ana ise, Hüseyin'in kurnazlığını çözse de, “Bakalım bu herifler nereye varacak?” diyerek oyunu bozmamış. Saatler geçmiş, sohbetin sonunda baba oğul, planlarını tamamlamış, Ayşe ile Fatma Ana'yı tatlı dilleriyle bir güzel “halletmişler.” Ama işler tam da onların istediği gibi gitmemiş. Ayşe, dışarı çıkarken yüzü kıpkırmızı, Fatma Ana'ya dönmüş ve fısıldamış: “Ya anne, biz şimdi milletin dünyasına nasıl bakacağız? Bu köyde dedikodu çıkarır, rezil ederiz!”Fatma Ana, o ünlü dobra gülmesini atmış ve şöyle demiş: “Valla seni bilmem oluyor, ama ben yedisine de gelirim, kırkına da gelirim, elli ikisine de gelirim! Bu kurnaz tilkileri bizi oynatıyor, ama asıl oyunu biz oynarız! Hadi bakalım, pazara devam, sepetler boş kaldı!”Ayşe, şaşkın şaşkın kaynanasının giderken, Hüseyin ile Mehmet evde zafer naraları atıyormuş. Ama bilmiyorlardı ki, Fatma Ana'nın aklında kaldığında yeni bir plan dönüyormuş. Bu hikaye burada bitmemiş, köyde daha çok dedikodu, kahkahalar ve kurnazlık yaşanacakmış! Fikranın bitmiştir..