İlk günler her şey normaldi...

Evde nişanlımla doğru düzgün vakit geçiremiyordum zira annesi hep bizimleydi. Arada sırada “Benimle biraz otursana” deyip kızı diğer odaya gönderiyordu. Geceleri geç saatlere kadar mutfakta çay demliyor, “Gel bir şey anlatacağım” diye beni yanına çağırıyordu. İçimde huzursuzluk büyümeye başladı.